تفکر هالیوودی و بایکوت رنگین‌پوستان
تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۶۲۸۹۷
با وجود ارائه چنین تحلیلی، آنتون فوکوآ، کارگردان سیاهپوست فیلم از اقدام تهیه‌کنندگان آن دفاع کرده و گفته هیچ زمانی برای صحبت درباره وضعیت بغرنج و جانکاه سیاهان آمریکا دیر‌نیست و چنین بحثی باید همواره در سطح جامعه مطرح شود و هنرمندان هم وظیفه‌ای مشخص در این رابطه دارند. پرسشی که از سوی برخی رسانه‌ها در این مدت مطرح شده، این است که هر شرکت فیلمسازی چگونه می‌تواند جرات کند در همان سالی که ویل اسمیت در مراسم اسکار به صورت مجری برنامه سیلی زد، اقدام به پخش عمومی فیلمی از این بازیگر کند؟
فوکوآ طرح این‌گونه پرسش را انحرافی ارزیابی کرده و می‌گوید که مسأله اصلی چیز دیگری است و نه یک اتفاق شبیه آنچه در مراسم اسکار رخ داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حاشیه‌سازی برای بازخوانی مشکلات سیاهان
فوکوآ معتقد است: «بحث اصلی مشکلاتی است که جامعه سیاهان با آن روبه‌رو هستند و طرح چیزهایی همچون سیلی اسکاری ویل اسمیت برای در حاشیه قراردادن این مشکلات است. برای من فیلم رهایی و حال و هوای آن بسیار مهم‌تر از آن لحظه تلخ اسکاری است. در یک کلام، ۴۰۰سال بردگی و تحت‌ستم بودن رنگین‌پوستان است که بسیار مهم‌تر از آن لحظه است. امیدوارم مردم به تماشای رهایی بنشینند و تحت تاثیر مسائل حاشیه‌ای که می‌خواهد نظرات را منحرف کند، قرار نگیرند. ویل‌اسمیت و تمام اعضای گروه سازنده فیلم تلاش زیادی کردند تا بخشی از واقعیت‌های تلخ دوران بردگی را به شیوه‌ای صادقانه به تصویر بکشند و این نکته است که بیشترین اهمیت را دارد. وقتی می‌بینم برخی با صدای بلند مدام در رابطه با موضوع سیلی اسکاری اسمیت حرف می‌زنند، خیلی تعجب می‌کنم و نوعی بی‌صداقتی و دروغ و فریب در آن می‌بینم. یک سیلی آنها را تا این حد برآشفته کرده که دائم درباره‌اش صحبت می‌کنند و آن وقت روی این همه ظلم و ستمی که بر سیاهان رفته و هنوز هم می‌رود، سکوت می‌کنند. این چه معنی‌ای می‌دهد؟ این که می‌گویند اکنون زمان مناسبی برای اکران عمومی رهایی نیست، از سر خیرخواهی نیست و نیات دیگری پشت آن وجود دارد. حرف اصلی آنها این است که فیلمی مثل رهایی اصلا اکران عمومی نشود و چون نمی‌توانند چنین چیزی را به‌صراحت بگویند، به چیزهایی مثل آن سیلی آویزان می‌شوند. به همین دلیل است که اصرار دارم رهایی به روی پرده سینماها برود تا بتواند با تماشاگرانش ارتباط برقرار کند.»
فقط با ۴۰۰سال بردگی سروکار نداشتیم
رهایی، براساس ماجرایی واقعی ساخته شده که در دوران حاکمیت برده‌داران بر آمریکا رخ داد. بسیاری از تحلیلگران اجتماعی و سیاسی براین باورند که سیستم برده‌داری هنوز هم در این کشور رواج دارد و در این برده‌داری نوین، سیاهان هنوز هم از حقوق اولیه و انسانی خود محروم بوده و با آنها به عنوان شهروندانی درجه دو برخورد می‌شود. در داستان رهایی، ویل اسمیت در قالب برده‌ای معترض و آزادیخواه به نام پیتر ایفای نقش می‌کند. او با فرار از دست برده‌داران خود، راهی طولانی تا لوئیزیانا را می‌پیماید تا هم آزادی‌اش را به‌دست بیاورد و هم مبارزه‌ای جانانه با سیستم برده‌داری را سروسامان دهد. عکسی که در آن دوران از این برده به چاپ رسید، جنجال فراوانی در آمریکای آن روز به وجود آورد و کمک زیادی به مبارزات سیاهان کرد. در این عکس، یک برده‌دار با بیرحمی تمام در حال شلاق زدن به پشت و کمر پیتر است. این عکس به عنوان سند انکارناپذیر جنایات برده‌داران علیه سیاهان آمریکا شناخته شد. فوکوآ هم در حقیقت با دیدن همین عکس دردناک بود که با ماجرای پیتر آشنا شد و تصمیم گرفت درامی ضد‌تبعیض نژادی براساس آن کارگردانی کند.
فوکوآ گفت:« این فیلم را ساختم تا مردم آن را ببینند و قضاوت خودشان را از تاریخ داشته باشند. همیشه بحثم این بوده که ما فقط با ۴۰۰سال بردگی سروکار نداشته‌ایم و موضوع بسیار فراتر از اینهاست. این دوران نمایانگر یک بیرحمی تمام عیار علیه سیاهان و اقلیت‌های قومی است. آیا سیلی زدن اسمیت به راک تنها حادثه تاثربرانگیز در هالیوود بوده است که تا این حد بزرگنمایی شده است؟ ما چیزهای بسیار زشت دیگری را در سال‌های مختلف در این مکان شاهد بوده‌ایم . افراد زیادی را دیده‌ایم که در همین مراسم اسکار دست به کارهای زشت و نادرستی زده‌اند که بسیار بدتر از اقدام اسمیت بوده است. چرا آنها بزرگنمایی نشده‌اند؟»
ویل اسمیت در برابر جان وین
تحلیلگران صحبت فوکوآ را در ارتباط با نوع برخورد جان وین در زمان حضور جوانی سرخپوست روی صحنه اسکار می‌دانند که به‌جای مارلون براندو، اسکار بازیگری او را دریافت کرد. در این مراسم اسکار، جان وین بعد از هتاکی به این دختر جوان قصد حمله به او را داشت که با ممانعت ماموران امنیتی حاضر در سالن روبه‌رو شد. برعکس سیلی اسمیت به صورت راک، مجری مراسم اسکار که توسط دوربین‌ها ضبط شد و همگان آن‌را دیدند، اقدام نژادپرستانه و خشونت‌بار جان وین(که بسیاری از آن به عنوان اقدامی گاوچرانه یاد کردند که شباهت زیادی به نوع رفتار بازیگر در فیلم‌های وسترن‌اش داشت) توسط دوربین‌ها ثبت و ضبط نشد. در عین حال، فوکوآ اختلاف بازیگرانی چون اسمیت و راک را به ضرر جامعه سیاهان ارزیابی می‌کند و عقیده دارد کسانی از چنین رویدادهایی نفع می‌برند که خواهان عقب‌افتادگی رنگین‌پوستان و تنزل آنان تا حد آدم‌هایی بی‌هویت و عقب‌مانده هستند.
هدف ضربه به سیاهان است
ویل اسمیت هم به دنبال اظهارات فوکوآ، وارد میدان شد و به دفاع از فیلم رهایی و کارگردان آن پرداخت. او با اشاره به اینکه تاکنون چند بار به صورت رسمی از راک عذرخواهی کرده، ادامه بحث اسکار و ماجرای آن سیلی معروف را عملی شیطنت‌آمیز توصیف کرد که با اهداف سیاسی و ریاکارانه صورت می‌گیرد. به گفته این بازیگر، کسانی که هنوز در این رابطه صحبت و بحث می‌کنند اصلا نگران راک نیستند و قصدشان نه دفاع از او، بلکه ضربه زدن به جامعه سیاهان است. منتقدانی که درام پرتنش رهایی را دیده‌اند، از آن به عنوان یکی از آثار برتر مستقل امسال صنعت سینما اسم می‌برند که نگاهی مستند و غمخوارانه نسبت به ظلم و ستم تاریخی سیاستمداران ادوار مختلف تاریخی به رنگین‌پوستان بومی آمریکا دارد.
روزنامه جام جم
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: هالیوود رنگین پوستان نژادپرستی رنگین پوستان مراسم اسکار ویل اسمیت جان وین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۶۲۸۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جاه‌طلبی هالیوودی‌ها؛ ظرفیت ورزشگاه رکسهم به 50 هزار نفر افزایش می‌یابد
رایان رینولدز و راب مک‌الهنی پس از صعود به سطح سوم فوتبال انگلیس، به صورت پله‌ای ورزشگاه رکسهم را بازسازی خواهند کرد.
طرفداری | پس از دو صعود متوالی در فوتبال انگلیس، رایان رینولدز و راب مک‌الهنی پروژه خود را به مرحله جدیدی وارد می‌کنند.
به گزارش اتلتیک؛ مالکان باشگاه رکسهم، رایان رینولدز و راب مک‌الهنی، برنامه‌هایی را برای بازسازی ورزشگاه این تیم و افزایش ظرفیت آن به حدود 50 هزار نفر ارائه کرده‌اند. ظرفیت فعلی ورزشگاه ۱۲,۶۰۰ نفر است، اما با تکمیل پروژه ساخت و ساز فعلی که روی قدیمی‌ترین ورزشگاه بین‌المللی فوتبال جهان در حال انجام است، این رقم به ۱۶,۰۰۰ نفر افزایش خواهد یافت. از زمان به دست گرفتن مالکیت باشگاه توسط مک‌الهنی و رینولدز در فوریه ۲۰۲۱، باشگاه رکسهم شاهد موفقیت‌های بی‌سابقه‌ای بوده است. آنها پس از دو صعود متوالی از سال آینده در لیگ وان (سطح سوم فوتبال انگلیس) به میدان خواهند رفت. مک‌الهنی در مورد پروژه ورزشگاه گفت:
ما در حال حاضر یک برنامه‌ی مشخص داریم که بر اساس آن به تدریج روی هر جایگاه کار می‌کنیم تا در نهایت ظرفیت هر چهار ضلع ورزشگاه را افزایش دهیم. به طور قطع نمی‌توان گفت، اما فکر می‌کنیم بتوانیم ظرفیت را به چیزی بین 45 تا 55 هزار نفر برسانیم. در ولز، واقعا با انبوهی از کاغذبازی مواجه هستیم و باید راه‌هایی برای تیک زدن تمام این کادرها و اطمینان از رضایت تک تک کارمندان اداری پیدا کنیم.
ورزشگاه خانگی رکسهم قدیمی‌ترین استادیوم فوتبال محسوب می‌شود. آنها در سال 1877 میزبان اولین بازی خانگی تیم ملی ولز بودند.از دست ندهید ????????????????????????
تونی کروس: پاس گلم جلوی بایرن خیلی خاص نبود شاهکار کارلتو؛ بازهم شکست‌ناپذیری مقابل بایرن بزرگترین بازیکنان ناکام تاریخ لیگ قهرمانان یحیی شکایت کند 5 میلیارد تومان جریمه می‌گیرد
جاده کندوان یک طرفه شد